เงินได้จากการให้เช่าทรัพย์สินที่เป็นเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง

เงินค่าซ่อมแซม หรือค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์

1. การเสียภาษีเงินได้ของผู้มีเงินได้จากการให้เช่าทรัพย์สินที่ได้รับเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์ หรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกัน

ด้วยกระทรวงการคลังได้ออกประกาศกระทรวงการคลัง เรื่อง การเสียภาษีเงินได้ของผู้มีเงินได้จากการให้เช่าทรัพย์สินที่ได้รับเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์ หรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกัน ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 เพื่อปรับปรุงประกาศกระทรวงการคลัง เรื่อง ผู้มีเงินได้จากการให้เช่าทรัพย์สินไม่ยื่นรายการเงินได้ให้ครบถ้วน ลงวันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2499 ที่ได้ใช้บังคับเป็นเวลานานเสียใหม่ให้เหมาะสมกับสถานการณ์ปัจจุบัน

ตามประกาศกระทรางการคลังดังกล่าว มีข้อกำหนดเกี่ยวกับการเสียภาษีเงินได้ของผู้มีเงินได้จากการให้เช่าทรัพย์สินที่ได้รับเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์ หรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกัน ดังนี้ 

ด้วยปรากฏว่า มีบุคคลผู้มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาจำนวนมาก (ไม่ว่าจะเป็นบุคคลธรรมดา ห้างหุ้นส่วนสามัญหรือคณะบุคคลที่มิใช่นิติบุคคล ผู้ถึงแก่ความตายระหว่างปีภาษี และกองมรดก) ที่มีเงินได้หรือ ได้รับประโยชน์อย่างอื่นเนื่องจากการให้เช่าอสังหาริมทรัพย์ เช่น นอกจากจะเรียกเก็บเงินค่าเช่าแล้ว ยังเรียกเก็บเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือได้รับกรรมสิทธิ์ในอาคารหรือโรงเรือน หรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกัน โดยยอมให้ผู้เช่าได้เช่าอสังหาริมทรัพย์นั้น เป็นระยะเวลานาน เช่น 3 ปี 10 ปี หรือ 30 ปี ซึ่งผู้ให้เช่าจะต้องนำเงินได้ดังกล่าวไปยื่นรายการและชำระภาษีเงินได้ แต่เนื่องจากผู้ให้เช่าต้องยอมให้ผู้เช่าได้เช่าอาคารหรือโรงเรือนเป็นระยะเวลานาน ถ้าผู้ให้เช่าจะต้องรับภาระการเสียภาษีเงินได้จากจำนวนเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์นั้นทั้งหมดในปีเดียวกับที่ได้รับเงินหรือประโยชน์ดังกล่าวแล้ว ก็ย่อมจะเป็นภาระหนักแก่ผู้ให้เช่ามิใช่น้อย

เพื่อเป็นการบรรเทาภาระภาษีของผู้เสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา และเพื่อเปิดโอกาสให้ผู้มีเงินได้ซึ่งมีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาดังกล่าวเสียภาษีโดยถูกต้องตามกฎหมาย กระทรวงการคลังจึงขอเรียนให้ทราบดังนี้

1.1 ผู้ให้เช่าซึ่งเป็นผู้มีเงินได้ที่มีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาสามารถเฉลี่ยเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม และค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์นั้น ตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าได้ เช่น ผู้ให้เช่าได้รับเงินกินเปล่าในการให้เช่าอาคารเป็นเงิน 30,000,000 บาท แต่ผู้ให้เช่าต้องผูกพันให้เช่าเป็นเวลา 30 ปี ดังนี้ ให้เฉลี่ยเงินกินเปล่าจานวน 30,000,000 บาท นั้นออกเป็นรายปีจานวน 30 ปี โดยผู้มีเงินได้ดังกล่าวจะมี เงินได้ปีละ 1,000,000 บาท และผู้มีเงินได้ในกรณีนี้จะต้องยื่นรายการเงินได้ และชำระภาษีเงินได้จากเงินกินเปล่าที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าของทุกปีที่เฉลี่ย ให้เสร็จสิ้นไปภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมินนั้น

1.2 กรณีผู้ให้เช่าซึ่งได้รับเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม และ ค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์ แต่ได้ยื่นรายการเงินได้ และชาระภาษีเงินได้จาก เงินกินเปล่าที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเมื่อพ้นกำหนดเดือนมีนาคมของปีถัดจากปี ที่ได้รับเงินได้พึงประเมินแล้ว ผู้มีเงินได้ยังคงสามารถเฉลี่ยเงินกินเปล่าเป็นรายปีตามจานวนปีของอายุการเช่า แล้วยื่นรายการเงินได้ และชำระภาษีเงินได้จากเงินกินเปล่าที่เฉลี่ยได้ แต่ต้องเสียเงินเพิ่ม อีกร้อยละ 1.5 ต่อเดือน หรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องเสีย

1.3 กรณีผู้ให้เช่าซึ่งได้รับเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม และ ค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์ซึ่งได้ยื่นขอใช้สิทธิชำระภาษีเงินได้จากเงินกินเปล่า ตามประกาศนี้ มิได้ยื่นรายการเงินได้ และชำระภาษีเงินได้จากเงินกินเปล่าที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามปีภาษีของอายุการเช่า ให้เจ้าพนักงานประเมินกรมสรรพากรทำการประเมินเรียกเก็บภาษีเงินได้ ตามมาตรา 60 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร ต่อไป

1.4 ประกาศนี้ให้ใช้สำหรับเงินได้พึงประเมินที่ได้รับตั้งแต่ปีภาษี 2557 ซึ่งต้องยื่นรายการ ในปี 2558 เป็นต้นไป

1.5 สาระสำคัญที่เปลี่ยนไปพอสรุปได้ดังนี้

      ประการที่หนึ่ง ผู้มีเงินได้ในกรณีนี้จะต้องยื่นรายการเงินได้ (ภ.ง.ด.93) และชำระภาษีเงินได้จากเงินกินเปล่าที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าของทุกปีที่เฉลี่ย จากเดิมที่มีแนวทางปฏิบัติให้ยื่นรายการเงินได้ เฉพาะของปีภาษีอื่นที่มิใช่ปีภาษีที่มีเงินได้เป็นการล่วงหน้าเท่านั้น

      ประการที่สอง ผู้มีเงินได้ต้องยื่นรายการเงินได้ (ภ.ง.ด.93) ให้เสร็จสิ้นไปภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมินนั้น จากเดิมที่กำหนดให้ยื่นรายการให้เสร็จสิ้นไปในปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมินนั้น

      ประการที่สาม กรณีผู้มีเงินได้ยื่นรายการเงินได้ (ภ.ง.ด.93) เมื่อพ้นกำหนดเวลา กล่าวคือ ยื่นรายการเงินได้ (ภ.ง.ด.93) ภายหลังเดือนมีนาคม ของปีถัดจากปีที่ได้เงินได้ จะยังคงได้สิทธิในการเฉลี่ยเงินได้อยู่ต่อไปหากยอมเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องเสียตามแบบ ภ.ง.ด.93 นั้น

2. แนวทางปฏิบัติเกี่ยวกับการเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาสำหรับเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือได้รับกรรมสิทธิ์ในอาคารหรือโรงเรือน หรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกับเงินกินเปล่า จากการให้เช่าทรัพย์สิน

กรมสรรพากรได้วางแนวทางปฏิบัติเกี่ยวกับการเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาสำหรับเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือได้รับกรรมสิทธิ์ในอาคารหรือโรงเรือน หรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกับเงินกินเปล่า จากการให้เช่าทรัพย์สิน ตามคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558 ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ทั้งนี้ โดยได้นำความตามประกาศกระทรวงการคลัง เรื่อง การเสียภาษีเงินได้ของผู้มีเงินได้จากการให้เช่าทรัพย์สินที่ได้รับเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์ หรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกัน ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 มาใช้เป็นแนวทางในการออกคำสั่งดังต่อไปนี้ อนึ่ง บรรดาระเบียบ ข้อบังคับ คำสั่ง หนังสือตอบข้อหารือ หรือทางปฏิบัติใดที่ขัดหรือแย้งกับคำสั่งนี้ให้ใช้คำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558 นี้แทน

2.1 ผู้มีเงินได้ซึ่งได้รับเงินกินเปล่าที่สามารถเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าได้

      ผู้มีเงินได้ซึ่งได้รับเงินกินเปล่าที่สามารถเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า ได้แก่ ผู้ให้เช่าที่เป็นผู้มีเงินได้ที่มีหน้าที่เสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ดังนี้ (ข้อ 1 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558)

      2.1.1 บุคคลธรรมดา

      2.1.2 ห้างหุ้นส่วนสามัญหรือคณะบุคคลที่มิใช่นิติบุคคล

      2.1.3 ผู้ถึงแก่ความตายระหว่างปีภาษี และ

      2.1.4 กองมรดกของผู้ตายที่ยังมิได้แบ่ง

2.2 เงินได้ที่ผู้มีเงินได้มีสิทธินำมาเฉลี่ยตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า

      2.2.1 เงินกินเปล่า หรือเงินแป๊ะเจี๊ยะ

      2.2.2 เงินค่าปลูกสร้าง

      2.2.3 เงินค่าซ่อมแซม

      2.2.4 ค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์

      กรมสรรพากรได้ออกคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 1/2526 ฯ ลงวันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2527 วางแนวทางปฏิบัติสำหรับการคำนวณค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ผู้ปลูกสร้างยกกรรมสิทธิ์ให้แก่เจ้าของที่ดินเมื่อสร้างเสร็จ เพื่อถือเป็นเงินได้พึงประเมินตามมาตรา 40 (5) (ก) แห่งประมวลรัษฎากร ดังต่อไปนี้

      “ข้อ 1 กรณีที่เจ้าของที่ดินทำสัญญาให้ผู้อื่นทำการปลูกสร้างอาคารหรือโรงเรือนบนที่ดินของตน โดยผู้ปลูกสร้างยกกรรมสิทธิ์ในอาคารหรือโรงเรือนที่ปลูกสร้างนั้นให้แก่เจ้าของที่ดินเมื่อสร้างเสร็จ และเจ้าของที่ดินตกลงให้ผู้ปลูกสร้างเช่า หรือให้เช่าช่วงอาคารหรือโรงเรือน หรือตกลงให้ผู้ปลูกสร้างจัดหาผู้เช่าอาคารหรือโรงเรือนนั้นโดยตรงจากเจ้าของที่ดินเป็นการตอบแทนภายในระยะเวลาที่กำหนด ให้คำนวณค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนนั้นเป็นเงินได้พึงประเมินของเจ้าของที่ดินตามจำนวนปีแห่งอายุการเช่าในอัตราร้อยละของมูลค่าอาคารหรือโรงเรือนในวันที่ได้รับกรรมสิทธิ์ดังต่อไปนี้

                 จำนวนปีแห่งอายุการเช่า   อัตราร้อยละของมูลค่าอาคารฯ

                             1 ปี                                 95.0

                             2 ปี                                 90.2

                             3 ปี                                 85.7

                             4 ปี                                 81.4

                             5 ปี                                 77.4

                             6 ปี                                 73.5

                             7 ปี                                 69.8

                             8 ปี                                 66.3

                             9 ปี                                 63.0

                           10 ปี                                 59.9

                           11 ปี                                 56.9

                           12 ปี                                 54.0

                           13 ปี                                 51.3

                           14 ปี                                 48.8

                           15 ปี                                 46.4

                           16 ปี                                 44.0

                           17 ปี                                 41.8

                           18 ปี                                 39.7

                           19 ปี                                 37.7

                           20 ปีขึ้นไป                         35.8

                 คำว่า “มูลค่าอาคารหรือโรงเรือน” หมายความว่า ราคาหรือค่าอันพึงมีในวันที่ได้รับอาคารหรือโรงเรือนนั้น ตามมาตรา 9 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร และเพื่อประโยชน์ในการจัดเก็บภาษีเงินได้ในกรณีดังกล่าว ราคาหรือค่าอันพึงมีในวันที่ได้รับอาคารหรือโรงเรือนนั้นให้ถือราคาทุนที่แท้จริงของอาคารหรือโรงเรือนในวันที่ได้รับกรรมสิทธิ์

                 ตัวอย่าง มูลค่าอาคารหรือโรงเรือนในวันที่เจ้าของที่ดินได้รับกรรมสิทธิ์เป็นเงิน 1,000,000 บาท และมีอายุสัญญาเช่า 12 ปี เงินได้พึงประเมินของเจ้าของที่ดินจะเป็นเงิน 540,000 บาท (1,000,000 x 54.0/100)

                 มูลค่าอาคารหรือโรงเรือนดังกล่าว เป็นมูลค่าที่ได้หักค่าสึกหรอและค่าเสื่อมราคาตามจำนวนปีแห่งอายุการเช่าแล้ว จะนำมาหักเป็นค่าสึกหรอและค่าเสื่อมราคาในการคำนวณภาษีเงินได้สำหรับกรณีดังกล่าวซ้ำอีกไม่ได้

      2.2.5 เงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกับเงินกินเปล่า

2.3 กรณีได้รับเงินกินเปล่าตั้งแต่ปีภาษี 2557 เป็นต้นไป

      กรณีผู้มีเงินได้ซึ่งได้รับเงินกินเปล่าตั้งแต่ปีภาษี 2557 เป็นต้นไป โดยยอมให้ผู้เช่าได้เช่าที่ดิน อาคาร หรือโรงเรือนเป็นระยะเวลานาน เช่น 3 ปี 10 ปี หรือ 30 ปี จะต้องนำเงินได้ดังกล่าวไปยื่นรายการและชำระภาษีเงินได้ ดังนี้ (ข้อ 2 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558 ฯ)          

      2.3.1 นำเงินกินเปล่าที่ได้รับทั้งจำนวนไปยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา (ภ.ง.ด.90) และชำระภาษีภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน หรือ

      2.3.2 นำเงินกินเปล่าไปเฉลี่ยตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า แล้วยื่นแบบ แสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา (ภ.ง.ด.93) และชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปี ตามจำนวนปีของอายุการเช่าเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ตามประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ทั้งนี้ เมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในแต่ละปีภาษี ผู้มีเงินได้มีหน้าที่ต้อง ยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 โดยนำเงินกินเปล่าตามส่วนที่ได้เฉลี่ยไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 ไปรวมคำนวณเพื่อ เสียภาษีเงินได้ แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษี  

             ตัวอย่าง

             ในปี พ.ศ. 2557 นายแดงได้นำที่ดินของตนเองไปให้ บริษัท ดำ จากัด เช่าเพื่อสร้างห้างสรรพสินค้า สัญญาเช่ามีกำหนดเวลา 30 ปี เริ่มตั้งแต่ปี พ.ศ. 2557 ถึงปี พ.ศ. 2586 โดย นายแดงได้รับเงินกินเปล่าในวันที่ทำสัญญาเช่าเป็นเงินจำนวน 30 ล้านบาท และได้ถูกหักภาษี ณ ที่จ่ายไว้ในอัตราร้อยละ 5 นายแดงมีสิทธิเลือกเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาได้ ดังนี้

             (1) นำเงินกินเปล่าทั้งจำนวน 30 ล้านบาท ไปถือเป็นเงินได้พึงประเมินประจาปีภาษี 2557 แล้วยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 และชำระภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาภายในเดือนมีนาคม 2558 โดย นายแดงมีสิทธินำภาษีเงินได้ที่ถูก บริษัท ดำ จากัด หัก ณ ที่จ่ายไว้ทั้งจำนวน มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในปีภาษี 2557 หรือ

             (2) ขอใช้สิทธิตามประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 โดยนำเงินกินเปล่าจำนวน 30 ล้านบาท ไปเฉลี่ยเป็นเงินได้พึงประเมินของปีภาษี 2557 ถึงปีภาษี 2586 จำนวน 30 ปี คิดเป็นเงินได้พึงประเมินปีละ 1 ล้านบาท แล้วดำเนินการยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 จำนวน 30 ฉบับ และชำระภาษีเงินได้ของแต่ละปีภาษีทั้งหมด 30 ปี เป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในเดือนมีนาคม 2558 และเมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาประจาปีภาษี 2557 ถึงปีภาษี 2586 นายแดงมีหน้าที่ต้องนำเงินกินเปล่าดังกล่าวมาคำนวณภาษี เงินได้บุคคลธรรมดา โดยการยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษีนั้น ทั้งนี้ นายแดงมีสิทธินำภาษีเงินได้ที่ บริษัท ดา จากัด ได้หักไว้ ณ ที่จ่ายทั้งจำนวน มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาประจาปีภาษี 2557 ได้ด้วย

             ทั้งนี้ เมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในแต่ละปีภาษี ผู้มีเงินได้มีหน้าที่ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 โดยนำเงินกินเปล่าตามส่วนที่ได้เฉลี่ยไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 ไปรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้ แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษี กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม (1)  และ (2) แต่ต่อมาได้นำเงินกินเปล่ามายื่นแบบ ภ.ง.ด.93 โดยขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเมื่อพ้นกำหนดเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ผู้มีเงินได้ยังคงสามารถขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 ได้ แต่ต้องเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องชำระตามมาตรา 27 แห่งประมวลรัษฎากร โดยให้คำนวณเงินเพิ่มเป็นรายปีภาษีตั้งแต่เดือนเมษายนของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่าเป็นต้นไป ตามข้อ 1 และข้อ 2 ของประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ประกอบกับข้อ 2 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558 เรื่อง การเสียภาษีเงินกินเปล่าหรือเงินได้อื่นใดในลักษณะทำนองเดียวกัน ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 (หนังสือกรมสรรพากรเลขที่ กค 0702/2385 ลงวันที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2561

https://www.rd.go.th/26848.html) 

             กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม (1) และ (2) ให้เจ้าพนักงานประเมินดำเนินการประเมินเรียกเก็บภาษีเงินได้ก่อนถึงกำหนดเวลาการยื่นรายการเป็นรายปีภาษี ตามข้อ 2.7 ต่อไป

             อนึ่ง แนวทางการเฉลี่ยเงินได้ตามตามส่วนแห่งจำนวนปีหรือเศษของปีของอายุการเช่าตามแนวคำตอบข้อหารือของกรมสรรพากรเลขที่ กค 0702/1684 ลงวันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2562 ดังนี้

             กรณีที่ทำสัญญาให้เช่าที่ดินมีกำหนดเวลา 3 ปี เริ่มวันที่ 1 กันยายน พ.ศ. 2560 ถึงวันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2563 อัตราค่าเช่า 1,200,000 บาทต่อปี และผู้เช่าตกลงชำระค่าเช่าทั้งหมดตลอดอายุสัญญาเช่าในคราวเดียว จำนวน 3,600,000 บาท เงินค่าเช่าที่ได้รับทั้งหมดเข้าลักษณะเป็นเงินได้จากการให้เช่าทรัพย์สินที่ได้รับล่วงหน้า ท่านมีสิทธินำค่าเช่าจำนวนดังกล่าวไปเฉลี่ยเป็นรายปีชำระตามส่วนแห่งจำนวนปีหรือเศษของปีของอายุการเช่าได้ แล้วยื่นแบบแสดงรายการ ภ.ง.ด.93 พร้อมภาษีเงินได้ที่คำนวณได้จากค่าเช่าที่นำมาเฉลี่ยดังกล่าวทั้งหมดภายในวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2561 ตามประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 โดยในปี 2560 ให้เริ่มเฉลี่ยตั้งแต่วันที่เริ่มระยะเวลาเช่าถึงวันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2560 ส่วนปี 2561 ถึงปี 2562 ให้เฉลี่ยเต็มปี และปี 2563 ให้เฉลี่ยตั้งแต่วันที่ 1 มกราคม พ.ศ. 2563 ถึงวันสิ้นสุดสัญญาเช่า ดังนี้

             (1) ปี 2560 เฉลี่ยค่าเช่า 4 เดือน   (1 ก.ย. – 31 ธ.ค. 2560) เป็นเงินได้    400,000 บาท

             (2) ปี 2561 เฉลี่ยค่าเช่า 12 เดือน (1 ม.ค. – 31 ธ.ค. 2561) เป็นเงินได้ 1,200,000 บาท

             (3) ปี 2562 เฉลี่ยค่าเช่า 12 เดือน (1 ม.ค. – 31 ธ.ค. 2562) เป็นเงินได้ 1,200,000 บาท

             (4) ปี 2563 เฉลี่ยค่าเช่า 8 เดือน  (1 ม.ค. – 31 ส.ค. 2563) เป็นเงินได้    800,000 บาท               

             และเมื่อถึงกำหนดเวลายื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในแต่ละปีภาษี นาย ก มีหน้าที่ต้องยื่นแบบแสดงรายการ ภ.ง.ด.90 โดยนำเงินค่าเช่าตามส่วนที่ได้เฉลี่ยไว้ตามแบบแสดงรายการ ภ.ง.ด.93 ไปรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา แล้วจึงนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบแสดงรายการ ภ.ง.ด.93 แต่ละฉบับมาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวนได้ในแต่ละปีภาษี

(https://www.rd.go.th/26592.html)

      2.3.3 กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม 2.1 และ 2.2 แต่ต่อมาได้นำเงินกินเปล่า มายื่นแบบ ภ.ง.ด.93 โดยขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า และชำระภาษี เงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเมื่อพ้นกำหนดเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ผู้มีเงินได้ยังคงสามารถขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 ได้ แต่ต้องเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องชำระ โดยให้คำนวณเงินเพิ่มเป็นรายปีภาษีตั้งแต่เดือนเมษายนของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่าเป็นต้นไป

      ตามตัวอย่างข้างต้น หากนายแดงได้นำเงินกินเปล่ามายื่นแบบ ภ.ง.ด.93 จำนวน 30 ฉบับ ในวันที่ 16 พฤษภาคม 2558 นายแดงจะต้องรับผิดเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ของภาษีที่ต้องชำระตามแบบ ภ.ง.ด.93 ทั้ง 30 ฉบับ เป็นจำนวน 2 เดือน (เมษายน - พฤษภาคม 2558) และจะต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 สาหรับปีภาษี 2557 เพิ่มเติม โดยนำเงินกินเปล่าตามส่วนของปีภาษี 2557 ไปรวมคำนวณภาษีเงินได้ด้วย

2.4 กรณีได้รับเงินกินเปล่าก่อนปีภาษี 2557 

      ผู้มีเงินได้ซึ่งได้รับเงินกินเปล่าก่อนปีภาษี 2557 โดยยอมให้ผู้เช่าได้เช่าที่ดิน อาคาร หรือโรงเรือนเป็นระยะเวลานาน เช่น 3 ปี 10 ปี หรือ 30 ปี จะต้องนำเงินได้ดังกล่าวไปยื่นรายการและชำระภาษีเงินได้ ดังนี้ (ข้อ 3 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558)

      2.4.1 นำเงินกินเปล่าที่ได้รับทั้งจำนวนไปยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 และชำระภาษีภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน หรือ

      2.4.2 นำเงินกินเปล่าไปเฉลี่ยตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า แล้วยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 และชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ตามประกาศกระทรวงการคลัง เรื่อง ผู้มีเงินได้ จากการให้เช่าทรัพย์สินไม่ยื่นรายการเงินได้ให้ครบถ้วน ลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 ทั้งนี้ เมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในแต่ละปีภาษี ผู้มีเงินได้มีหน้าที่ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 โดยนำเงินกินเปล่าตามส่วนที่ได้เฉลี่ยไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 ไปรวมคำนวณ เพื่อเสียภาษีเงินได้ แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้ บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษี

             ตัวอย่าง

             ในปี พ.ศ. 2556 นายฟ้าได้นำที่ดินของตนเองไปให้ บริษัท เหลือง จากัด เช่าเพื่อสร้างอาคารโรงงาน สัญญาเช่ามีกำหนดเวลา 10 ปี เริ่มตั้งแต่ปี พ.ศ. 2556 ถึงปี พ.ศ. 2565 โดยนายฟ้าได้รับเงินกินเปล่าในวันที่ทำสัญญาเช่าเป็นเงินจำนวน 10 ล้านบาท นายฟ้ามีสิทธิเลือกเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาได้ ดังนี้

             (1) นำเงินกินเปล่าทั้งจำนวน 10 ล้านบาท ไปถือเป็นเงินได้พึงประเมินประจาปีภาษี 2556 แล้วยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 และชำระภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาภายในเดือนมีนาคม 2557

                   หากนายฟ้าได้นำเงินกินเปล่าทั้งจำนวน 10 ล้านบาท ไปยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 ในเดือนพฤษภาคม 2557 จะต้องรับผิดเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องเสีย เป็นจำนวน 2 เดือนภาษี (เมษายน - พฤษภาคม 2557) หรือ

             (2) ขอใช้สิทธิตามประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 โดยนำเงินกินเปล่าจำนวน 10 ล้านบาท ไปเฉลี่ยเป็นเงินได้พึงประเมินของปีภาษี 2556 ถึงปีภาษี 2565 จำนวน 10 ปี คิดเป็นเงินได้พึงประเมินปีละ 1 ล้านบาท แล้วดำเนินการยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 จำนวน 10 ฉบับ และชำระภาษีเงินได้ของแต่ละปีภาษีทั้งหมด 10 ปี เป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในเดือนธันวาคม 2556 และเมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาประจาปีภาษี 2556 ถึงปีภาษี 2565 นายฟ้ามีหน้าที่ต้องนาเงินกินเปล่าดังกล่าวมาคำนวณภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา โดยการยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษีนั้น

      2.4.3 กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม 2.4.1 และ 2.4.2 แต่ต่อมาได้นำเงินกินเปล่ามายื่นแบบ ภ.ง.ด.93 โดยขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า และชำระภาษีเงินได้จาก เงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเมื่อพ้นวันสิ้นปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ผู้มีเงินได้ยังคงสามารถขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 ได้ แต่ต้องเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องชำระ โดยให้คำนวณ เงินเพิ่มเป็นรายปีภาษีตั้งแต่เดือนมกราคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่าเป็นต้นไป

      อย่างไรก็ดี หากเป็นการยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 ภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ผู้มีเงินได้สามารถยื่นคำร้องต่ออธิบดีกรมสรรพากรเพื่อขอขยายกำหนดเวลาการยื่นรายการได้

      ตัวอย่างข้างต้น หากนายฟ้าได้นำเงินกินเปล่ามายื่นแบบ ภ.ง.ด.93 จำนวน 10 ฉบับ ในวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2557 นายฟ้าจะต้องรับผิดเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ของภาษีที่ต้องชำระตามแบบ ภ.ง.ด.93 ทั้ง 10 ฉบับ เป็นจำนวน 3 เดือน (มกราคม – มีนาคม พ.ศ. 2557) โดยนายฟ้ามีสิทธิยื่นคำร้องขอขยายกำหนดเวลาการยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 ต่ออธิบดีกรมสรรพากรได้ และเมื่อได้รับอนุมัติให้ขยายกำหนดเวลาการยื่นรายการตามมาตรา 3 อัฏฐ วรรคหนึ่ง แห่งประมวลรัษฎากรแล้ว จะมีผลทำให้ นายฟ้าต้องรับผิดเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 0.75 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องเสีย

      อย่างไรก็ดี หากนายฟ้าได้นำเงินกินเปล่ามายื่นแบบ ภ.ง.ด.93 จำนวน 10 ฉบับ ในวันที่ 16 ตุลาคม พ.ศ. 2557 นายฟ้าจะต้องรับผิดเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ของภาษีที่ต้องชำระตามแบบ ภ.ง.ด.93 ทั้ง 10 ฉบับ เป็นจำนวน 10 เดือน (มกราคม – ตุลาคม 2557) และจะต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 สำหรับปีภาษี 2556 เพิ่มเติม โดยนำเงินกินเปล่าตามส่วนของปีภาษี 2556 ไปรวมคำนวณภาษีเงินได้ด้วย

2.5 กรณีผู้มีเงินได้ให้ผู้เช่าได้เช่าที่ดิน อาคาร หรือโรงเรือนเป็นระยะเวลานาน แล้วได้รับเงินกินเปล่าเป็นจำนวนหลายครั้ง

      กรณีผู้มีเงินได้ให้ผู้เช่าได้เช่าที่ดิน อาคาร หรือโรงเรือนเป็นระยะเวลานาน แล้วได้รับเงินกินเปล่าเป็นจำนวนหลายครั้ง เช่น ให้เช่า 10 ปี แล้วได้รับเงินกินเปล่าในปีที่ 1 จำนวน 1 ล้านบาท ในปีที่ 3 จำนวน 1 ล้านบาท ผู้มีเงินได้จะต้องนาเงินได้ดังกล่าวไปยื่นรายการและชำระภาษีเงินได้ ดังนี้ (ข้อ 4 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558)

      2.5.1 นำเงินกินเปล่าที่ได้รับทั้งจำนวนไปยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 และชำระภาษีภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน หรือ

      2.5.2 นำเงินกินเปล่าไปเฉลี่ยตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า แล้วยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 และชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ตามประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 โดยให้เฉลี่ยเงินกินเปล่าตามจำนวนปีของอายุการเช่าที่เหลือ กล่าวคือ ได้รับเงินกินเปล่าในปีที่ 1 จำนวน 1 ล้านบาท ให้เฉลี่ยเป็นจำนวน 10 ปี แล้วยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 จำนวน 10 ฉบับ และชำระภาษีเงินได้ของแต่ละปีภาษีทั้งหมด 10 ปีภาษีภายในเดือนมีนาคมของปีที่ 2 ส่วนเงินกินเปล่าที่ได้รับในปีที่ 3 จำนวน 1 ล้านบาท ให้เฉลี่ยเป็นจำนวน 8 ปี แล้วยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 จำนวน 8 ฉบับ และชำระภาษีเงินได้ของแต่ละปีภาษีทั้งหมด 8 ปีภาษีภายในเดือนมีนาคมของปีที่ 4 เป็นต้น

      ตัวอย่าง 1

      นาย ป. ได้ให้บริษัทฯ เช่าที่ดินเพื่อสร้างโชว์รูมรถ สัญญาเช่า 25 ปี สัญญาเริ่มวันที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2561 ถึงวันที่ 14 ธันวาคม พ.ศ. 2586 ตามสัญญาจะจ่ายค่าตอบแทนสิทธิการเช่าให้นาย ป. เป็นเงินจำนวน 132,000,000 บาท แบ่งชำระเป็น 2 งวด โดยงวดที่ 1 จ่ายในวันจดทะเบียนการเช่าคือวันที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2561 จำนวน 3,000,000 บาท และงวดที่ 2 จ่ายวันที่ 8 กรกฎาคม 2562 จำนวน 129,000,000 บาท นาย ป. ได้ยื่น ภ.ง.ด.93 ในส่วนของเงินค่าตอบแทนสิทธิการเช่างวดแรกไว้เรียบร้อยแล้ว (25 ปี 26 ฉบับ/ปีแรกเงินได้ 17 วัน)

      แต่งวดที่ 2 อยากทราบว่า การยื่น ภ.ง.ด.93 จะยื่นอย่างไรครับ

      เนื่องจากกรณีให้เช่าในนามบุคคลธรรมดา ต้องรับรู้เงินได้พึงประเมินตามเกณฑ์เงินสด เว้นแต่ ในส่วนของเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือได้รับกรรมสิทธิ์ในอาคารหรือโรงเรือน หรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกัน นั้น กระทรวงการคลังได้ออกประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ยอมให้นำเงินได้ดังกล่าวไปเฉลี่ยตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า แล้วยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา (ภ.ง.ด.93) และชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ทั้งนี้ เมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในแต่ละปีภาษีผู้มีเงินได้มีหน้าที่ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด. 90 โดยนำเงินกินเปล่าตามส่วนที่ได้เฉลี่ยไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 ไปรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษี  

      ตามข้อมูล การจ่ายเงินงวดที่ 2 จะต้องยื่น ภ.ง.ด.93 จำนวน 24 ปี 25 ฉบับ หรืออย่างไร และจะนับจำนวนวันที่เฉลี่ยอย่างไรครับ

      ปัญหาสืบเนื่องมาจาก สัญญาเริ่ม 15 ธ.ค. 2561 เป็นเศษ 17 วัน ของทุกปี แต่พอจ่ายเงินงวด 2 ในปีแรก แต่ข้ามปีปฏิทิน

      หลักการเฉลี่ยเงินได้พึงประเมินตามตามข้อ 1 ของประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 และข้อ 2 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558 ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 คือ ผู้มีเงินได้ซึ่งได้รับเงินกินเปล่าตั้งแต่ปีภาษี 2557 เป็นต้นไป โดยยอมให้ผู้เช่าได้เช่าที่ดิน อาคาร หรือโรงเรือนเป็นระยะเวลานาน เช่น 3 ปี 10 ปีหรือ 30 ปี โดยนำเงินกินเปล่าไปเฉลี่ยตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า แล้วยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา (ภ.ง.ด. 93) และชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า นั้นหมายความว่า ในปีแรกเฉลี่ยเงินได้ได้เป็นจำนวนเท่าใด ก็ให้นำไปยื่น ภ.ง.ด.93 ทั้งจำนวน ไม่ต้องแบ่งตามสัดส่วนของระยะเวลาการเช่าในปีแรกนั้น 

      (1.) สำหรับงวดที่ 1 ซึ่งได้รับค่าเช่าในวันจดทะเบียนการเช่าคือวันที่ 15 ธันวาคม พ.ศ. 2561 จำนวน 3,000,000 บาท ให้เฉลี่ยเงินได้ออกเป็น 25 ปี ได้เป็นค่าเช่าปีละ 120,000 บาท ก็ให้นำไปยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 สำหรับปี 2561 – 2585 จำนวน 25 ปี ภายในวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2562 โดยไม่ต้องเฉลี่ยเงินได้ตามจำนวนวันของปีภาษี 2561 จำนวน 17 วัน เนื่องจากรัฐมนตรีว่าการกระทรวง การคลังกำหนดให้เฉลี่ยเงินได้เป็นรายปี เพื่อการได้สิทธิเฉลี่ยเงินได้เท่านั้น ซึ่งในงวดแรกนี้ ในแต่ละแบบ ภ.ง.ด.93 ไม่มีจำนวนเงินภาษีที่ต้องชำระ เนื่องจากไม่มีเงินได้สุทธิที่ต้องคำนวณภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ดังนั้น นาย ป. จึงต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 และ ภ.ง.ด.90 สำหรับปี 2561 เพิ่มเติม และชำระภาษีเงินได้ให้ถูกต้องต่อไป

      (2) สำหรับงวดที่ 2 ซึ่งได้รับค่าเช่าในวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2562 จำนวน 129,000,000 บาท ก็ให้เฉลี่ยเพียง 24 ปี เพราะเป็นการได้รับชำระในปีที่สองของสัญญาเช่า ได้เป็นเงินค่าเช่าปี ละ 5,375,000 บาท บาท ก็ให้นำไปยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 สำหรับปี 2562 – 2585 จำนวน 24 ปี โดยนำเงินได้ที่เฉลี่ยได้ตามงวดที่ 1 จำนวนปีละ 120,000 บาท มารวมด้วย รวมเป็นเงินได้ที่ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 ปีละ 5,495,000 บาท ภายในวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2563 เพราะไม่ได้สิทธิขยายกำหนดเวลาการยื่นรายการ ดังเช่นกรณี ภ.ง.ด.90 และ ภ.ง.ด.91 และให้นำเงินได้พึงประเมินจำนวน 5,495,000 บาท ไปรวมคำนวณภาษีเงินได้ในแบบ ภ.ง.ด.90 ด้วย

      ตัวอย่าง 2

      กรณีนาย A ทำสัญญาเช่าที่ดิน กับบริษัท B เป็นเวลา 15 ปี เริ่มวันที่ 29/9/65 ถึงวันที่ 28/9/80 โดยในวันทำสัญญา จ่ายค่าเช่าล่วงหน้า 4 ล้านบาท ถูกหัก ณ ที่จ่าย 2 แสน และในทุก ๆ ปี จะจ่ายค่าเช่า ปีละ 360,000 บาท จ่ายทุกเดือนมีนาคม เริ่มจ่าย มีนาคม 2565 360,000  บาท ถูกหัก ณ ที่จ่าย 18,000 บาท ไม่ทราบว่า นาย A สามารถยื่น ภ.ง.ด.93 ได้อย่างไรบ้างคะ

      กรณีนาย A ทำสัญญาให้เช่าที่ดินแก่บริษัท B เป็นระยะเวลา 15 ปี เริ่มวันที่ 29 กันยายน พ.ศ. 2565 ถึงวันที่ 28 กันยายน พ.ศ. 2580 โดยในวันทำสัญญา จ่ายค่าเช่าล่วงหน้า 4 ล้านบาท ถูกหักภาษีเงินได้ ณ ที่จ่ายในอัตรา 5% ของเงินได้เป็นเงิน 2 แสนบาท และในทุก ๆ ปี จะจ่ายค่าเช่า ปีละ 360,000 บาท จ่ายทุกเดือนมีนาคม เริ่มจ่าย มีนาคม พ.ศ. 2565 จำนวน 360,000 บาท ถูกหัก ณ ที่จ่าย 18,000. บาท เช่นนี้

      (1) ตามประกาศกระทรวงการคลัง เรื่อง การเสียภาษีเงินได้ของผู้มีเงินได้จากการให้เช่าทรัพย์สินที่ได้รับเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์หรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกัน ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ประกอบกับข้อ 2 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558 เรื่อง การเสียภาษีเงินได้กรณีเงินกินเปล่าหรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกัน ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 นาย A มีสิทธินำเงินค่าเช่ารับล่วงหน้ามาเฉลี่ยเป็นรายปี ได้เป็นเงินปีละ 266,666.67 บาท และค่าเช่าระหว่างวันที่ 29 กันยายน – วันที่ 31 ธันวาคม พ.ศ. 2565 จำนวน 94 วัน เฉลี่ยเป็นค่าเช่าได้เป็นเงิน 68,675.80 บาท และค่าเช่าสำหรับปี พ.ศ. 2580 คิดเป็นเงิน 197,990.87 บาท นำไปยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 สำหรับปีภาษี พ.ศ. 2565 – 2580 รวม 31 ฉบับ ภายในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2566

            สำหรับปีภาษี พ.ศ. 2565 จำนวนเงินได้ 68,675.80 บาท

            สำหรับปีภาษี พ.ศ. 2566 – 2579 รวม 14 ฉบับ จำนวนเงินได้ปีละ 266,666.67 บาท

           สำหรับปีภาษี พ.ศ. 2580 จำนวนเงินได้ 197,990.87 บาท

      (2) สำหรับปีภาษี พ.ศ. 2565 นาย A ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด.94 สำหรับค่าเช่าจำนวน 360,000 บาท ที่ได้รับในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2565 และยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 สำหรับค่าเช่าจำนวน (360,000 + 68,675.80) = 428,675.80 บาท

2.6 สัญญาเช่าจะมีผลใช้บังคับเริ่มในปีอื่นที่มิใช่ปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน

      กรณีผู้มีเงินได้ซึ่งได้รับเงินกินเปล่าโดยยอมให้ผู้เช่าได้เช่าที่ดิน อาคาร หรือโรงเรือน เป็นระยะเวลานาน แต่สัญญาเช่าจะมีผลใช้บังคับเริ่มในปีอื่นที่มิใช่ปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน จะต้องนำเงินได้ดังกล่าวไปยื่นรายการและชำระภาษีเงินได้ ดังนี้ (ข้อ 5 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558)

      2.6.1 นำเงินกินเปล่าที่ได้รับทั้งจำนวนไปยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 และชำระภาษีภายใน เดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน หรือ

      2.6.2 นำเงินกินเปล่าไปเฉลี่ยตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า และยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 สาหรับปีที่สัญญาเช่าเริ่มมีผลใช้บังคับจนถึงปีที่ครบอายุสัญญาเช่า และชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า และเมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้ บุคคลธรรมดาในแต่ละปีภาษี ผู้มีเงินได้มีหน้าที่ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 โดยนำเงินกินเปล่าตามส่วนที่ได้เฉลี่ยไว้ในแต่ละปีไปรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้ แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษี

             ตัวอย่าง

             ในปี พ.ศ. 2558 นายเขียวได้นำที่ดินของตนเองไปให้ บริษัท ขาว จากัด เช่าโดย ทำสัญญาเช่ามีกำหนดเวลา 3 ปี สัญญาเริ่มตั้งแต่ปี พ.ศ. 2560 ถึงปี พ.ศ. 2562 โดยได้รับเงินกินเปล่าจากการทำสัญญาเช่าในวันที่ทำสัญญาเช่าเป็นเงินจำนวน 3 ล้านบาท นายเขียวมีสิทธิเลือกเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ดังนี้

             (1) นำเงินกินเปล่าทั้งจำนวน 3 ล้านบาท ไปถือเป็นเงินได้พึงประเมินประจาปีภาษี 2558 แล้วยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 และชำระภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาภายในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2559

             (2) ขอใช้สิทธิตามประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 โดยนำเงินกินเปล่าจำนวน 3 ล้านบาท ไปเฉลี่ยเป็นเงินได้พึงประเมินของปีภาษี 2560 ถึงปีภาษี 2562 คิดเป็นเงินได้พึงประเมินปีละ 1 ล้านบาท แล้วดำเนินการยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 จำนวน 3 ฉบับ และชำระภาษีเงินได้ของแต่ละปีภาษีทั้งหมด 3 ปี เป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในเดือนมีนาคม พ.ศ. 2559 และเมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาประจาปีภาษี 2560 ถึงปีภาษี 2562 นายเขียวมีหน้าที่ต้องนำเงินกินเปล่าดังกล่าวมายื่นแบบ ภ.ง.ด.90 แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษีนั้น

      2.6.3 กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม 2.6.1 และ 2.6.2 แต่ต่อมาได้นำเงินกินเปล่ามายื่นแบบ ภ.ง.ด.93 โดยขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า และชำระภาษีเงินได้จาก เงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเมื่อพ้นกำหนดเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ผู้มีเงินได้ยังคงสามารถขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและ ยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 ได้ แต่ต้องเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษี ที่ต้องชำระ โดยให้คำนวณเงินเพิ่มเป็นรายปีภาษีตั้งแต่เดือนเมษายนของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่าเป็นต้นไป

      ตามตัวอย่างข้างต้น หากนายเขียวได้นำเงินกินเปล่ามายื่นแบบ ภ.ง.ด.93 จำนวน 3 ฉบับ ในวันที่ 31 มีนาคม พ.ศ. 2560 นายแดงจะต้องรับผิดเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ของภาษีที่ต้องชำระตามแบบ ภ.ง.ด.93 ทั้ง 3 ฉบับ เป็นจำนวน 12 เดือน (เมษายน พ.ศ. 2559 – มีนาคม พ.ศ. 2560) และเมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาประจาปีภาษี 2560 ถึงปีภาษี 2562 นายเขียวมีหน้าที่ต้องนำเงินกินเปล่าดังกล่าวมายื่นแบบ ภ.ง.ด.90 แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษีนั้น

2.7 กรณีผู้มีเงินได้ซึ่งได้รับเงินกินเปล่า แต่มิได้ยื่นรายการตามที่กำหนด

      ผู้มีเงินได้ซึ่งได้รับเงินกินเปล่า แต่มิได้ยื่นรายการตามที่กำหนดในข้อ 2 ข้อ 3 ข้อ 4 และข้อ 5 ของคำสั่งนี้ ให้เจ้าพนักงานประเมินดำเนินการประเมินเรียกเก็บภาษีเงินได้ก่อนถึงกำหนดเวลายื่นรายการเป็นรายปีภาษีตามมาตรา 60 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร ตามประกาศกระทรวงการคลัง ฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

      แนวทางในการปฏิบัติเกี่ยวกับการตรวจสอบและการเสียภาษีเงินได้ กรณีเงินกินเปล่าหรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกัน ซึ่งผู้มีเงินได้ที่มีหน้าที่เสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา คือ ผู้ให้เช่าที่เป็นบุคคลธรรมดา ห้างหุ้นส่วนสามัญหรือคณะบุคคลที่มิใช่นิติบุคคล ผู้ถึงแก่ความตายระหว่างปีภาษี และกองมรดก มีรายละเอียดดังนี้

      2.7.1 ผู้มีเงินได้ซึ่งได้รับเงินกินเปล่าตั้งแต่ปีภาษี 2557 เป็นต้นไป จะต้องนำเงินได้ดังกล่าวยื่นรายการและชำระภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ดังนี้

             (1) นำเงินกินเปล่าที่ได้รับทั้งจำนวนไปยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 และชำระภาษีภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน หรือ

             (2) นำเงินกินเปล่าไปเฉลี่ยตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า แล้วยื่นแบบ ภ.ง.ด. 93 และชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ตามประกาศกระทรวงการคลัง เรื่อง การเสียภาษีเงินได้ กรณีเงินกินเปล่าหรือเงินได้ในลักษณะทำนองเดียวกัน ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ทั้งนี้ เมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในแต่ละปีภาษี ผู้มีเงินได้มีหน้าที่ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด. 90 โดยนำเงินกินเปล่าตามส่วนที่ได้เฉลี่ยไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 ไปรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้ แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษี กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม (1) และ (2) แต่ต่อมาได้นำเงินกินเปล่ามายื่นแบบ ภ.ง.ด. 93 โดยขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเมื่อพ้นกำหนดเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ผู้มีเงินได้ยังคงสามารถขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและยื่นแบบ ภ.ง.ด. 93 ได้ แต่ต้องเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องชำระตามมาตรา 27 แห่งประมวลรัษฎากร โดยให้คำนวณเงินเพิ่มเป็นรายปีภาษีตั้งแต่เดือนเมษายนของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่าเป็นต้นไป ตามข้อ 1 และข้อ 2 ของประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ประกอบกับข้อ 2 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป.151/2558 เรื่อง การเสียภาษีเงินกินเปล่าหรือเงินได้อื่นใดในลักษณะทำนองเดียวกัน ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

             (3) กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม (1) และ (2) ให้เจ้าพนักงานประเมินดำเนินการประเมินเรียกเก็บภาษีเงินได้ก่อนถึงกำหนดเวลาการยื่นรายการเป็นรายปีภาษีพร้อมเงินเพิ่มตามกฎหมายตามมาตรา 60 ทวิ และมาตรา 27 แห่งประมวลรัษฎากร ทั้งนี้ ตามข้อ 3 ของประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ประกอบกับข้อ 2 และข้อ 6 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558ฯ ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

      2.7.2 กรณีผู้มีเงินได้ซึ่งได้รับเงินกินเปล่าก่อนปีภาษี 2557 จะต้องนำเงินได้ดังกล่าวไปยื่นรายการและชำระภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ดังนี้

             (1) นำเงินกินเปล่าที่ได้รับทั้งจำนวนไปยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 และชำระภาษีภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน หรือ

             (2) นำเงินกินเปล่าไปเฉลี่ยตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า แล้วยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 และชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในปีที่ได้รับเงินกินเปล่าตามประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 ทั้งนี้ เมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในแต่ละปีภาษี ผู้มีเงินได้มีหน้าที่ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 โดยนำเงินกินเปล่าตามส่วนที่ได้เฉลี่ยไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 ไปรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้ แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษี  

             กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม (1) และ (2) แต่ต่อมาได้นำเงินกินเปล่ามายื่นแบบ ภ.ง.ด.93 โดยขอเฉลี่ยเงินกินเปล่า ตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเมื่อพ้นวันสิ้นปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ผู้มีเงินได้ยังคงสามารถขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 ได้ แต่ต้องเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องชำระ โดยให้คำนวณเงินเพิ่มเป็นรายปีภาษีตั้งแต่เดือนมกราคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่าเป็นต้นไป อย่างไรก็ดี หากเป็นการยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 ภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ผู้มีเงินได้สามารถยื่นคำร้องต่ออธิบดีกรมสรรพากรเพื่อขอขยายกำหนดเวลาการยื่นรายการได้ ทั้งนี้ ตามประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 ประกอบกับข้อ 3 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558ฯ ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

      2.7.3 กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม 2.7.1 และ 2.7.2 ให้เจ้าพนักงานประเมินดำเนินการประเมินเรียกเก็บภาษีเงินได้ก่อนถึงกำหนดเวลาการยื่นรายการเป็นรายปีภาษีพร้อมเงินเพิ่มตามกฎหมายตามมาตรา 60 ทวิ และมาตรา 27 แห่งประมวลรัษฎากร ทั้งนี้ ตามประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 ประกอบกับข้อ 3 และข้อ 6 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558ฯ ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

      2.7.4 แนวทางปฏิบัติกรณีการประเมินเรียกเก็บภาษีเงินได้ก่อนถึงกำหนดเวลายื่นรายการ ตามมาตรา 60 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร

เลขที่หนังสือ : กค 0702/2385   

วันที่             : ลว. 21 มีนาคม 2561      

เรื่อง             : เรื่อง ภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา กรณีการประเมินเรียกเก็บภาษีเงินได้ก่อนถึงกำหนดเวลายื่นรายการ ตามมาตรา 60 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร     

ข้อกฎหมาย  : มาตรา 60 ทวิ และมาตรา 27 แห่งประมวลรัษฎากร    

ข้อหารือ

1. กรณีการขอหารือเกี่ยวกับอำนาจของเจ้าพนักงานประเมินในการเรียกเก็บภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาก่อนถึงกำหนดเวลายื่นรายการตามมาตรา 60 ทวิ แห่งประมวลรัษฎากร กรณีผู้มีเงินได้อันเกิดจากการให้เช่าทรัพย์สินได้รับเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์ หรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกัน (เงินกินเปล่า) สำหรับสัญญาเช่าระยะยาว แต่มิได้ยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาสำหรับใช้ยื่นก่อนถึงกำหนดเวลายื่นแบบแสดงรายการ (ภ.ง.ด.93) ให้เสร็จสิ้นในปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมินตามหลักเกณฑ์ที่กำหนดไว้ในประกาศกระทรวงการคลัง เรื่อง ผู้มีเงินได้จากการให้เช่าทรัพย์สินไม่ยื่นรายการให้ครบถ้วน ลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528

แนววินิจฉัย  

แนวทางในการปฏิบัติเกี่ยวกับการตรวจสอบและการเสียภาษีเงินได้ กรณีเงินกินเปล่าหรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกัน ซึ่งผู้มีเงินได้ที่มีหน้าที่เสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา คือ ผู้ให้เช่าที่เป็นบุคคลธรรมดา ห้างหุ้นส่วนสามัญหรือคณะบุคคลที่มิใช่นิติบุคคล ผู้ถึงแก่ความตายระหว่างปีภาษี และกองมรดก มีรายละเอียดดังนี้

1. ผู้มีเงินได้ซึ่งได้รับเงินกินเปล่าตั้งแต่ปีภาษี 2557 เป็นต้นไป จะต้องนำเงินได้ดังกล่าวยื่นรายการและชำระภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ดังนี้

    1.1 นำเงินกินเปล่าที่ได้รับทั้งจำนวนไปยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 และชำระภาษีภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน หรือ

    1.2 นำเงินกินเปล่าไปเฉลี่ยตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า แล้วยื่นแบบ ภ.ง.ด. 93 และชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ตามประกาศกระทรวงการคลัง เรื่อง การเสียภาษีเงินได้ กรณีเงินกินเปล่าหรือเงินได้ในลักษณะทำนองเดียวกัน ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ทั้งนี้ เมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในแต่ละปีภาษี ผู้มีเงินได้มีหน้าที่ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด. 90 โดยนำเงินกินเปล่าตามส่วนที่ได้เฉลี่ยไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 ไปรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้ แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษี กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม 1.1 และ 1.2 แต่ต่อมาได้นำเงินกินเปล่ามายื่นแบบ ภ.ง.ด. 93 โดยขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเมื่อพ้นกำหนดเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ผู้มีเงินได้ยังคงสามารถขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและยื่นแบบ ภ.ง.ด. 93 ได้ แต่ต้องเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องชำระตามมาตรา 27 แห่งประมวลรัษฎากร โดยให้คำนวณเงินเพิ่มเป็นรายปีภาษีตั้งแต่เดือนเมษายนของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่าเป็นต้นไป ตามข้อ 1 และข้อ 2 ของประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ประกอบกับข้อ 2 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป.151/2558 เรื่อง การเสียภาษีเงินกินเปล่าหรือเงินได้อื่นใดในลักษณะทำนองเดียวกัน ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

    1.3 กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม 1.1 และ 1.2 ให้เจ้าพนักงานประเมินดำเนินการประเมินเรียกเก็บภาษีเงินได้ก่อนถึงกำหนดเวลาการยื่นรายการเป็นรายปีภาษีพร้อมเงินเพิ่มตามกฎหมายตามมาตรา 60 ทวิ และมาตรา 27 แห่งประมวลรัษฎากร ทั้งนี้ ตามข้อ 3 ของประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ประกอบกับข้อ 2 และข้อ 6 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558ฯ ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

2. กรณีผู้มีเงินได้ซึ่งได้รับเงินกินเปล่าก่อนปีภาษี 2557 จะต้องนำเงินได้ดังกล่าวไปยื่นรายการและชำระภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา ดังนี้

    2.1 นำเงินกินเปล่าที่ได้รับทั้งจำนวนไปยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 และชำระภาษีภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินได้พึงประเมิน หรือ

    2.2 นำเงินกินเปล่าไปเฉลี่ยตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่า แล้วยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 และชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเป็นการล่วงหน้าให้เสร็จสิ้นไปภายในปีที่ได้รับเงินกินเปล่าตามประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 ทั้งนี้ เมื่อถึงกำหนดเวลาการยื่นแบบแสดงรายการภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาในแต่ละปีภาษี ผู้มีเงินได้มีหน้าที่ต้องยื่นแบบ ภ.ง.ด.90 โดยนำเงินกินเปล่าตามส่วนที่ได้เฉลี่ยไว้ตามแบบ ภ.ง.ด. 93 ไปรวมคำนวณเพื่อเสียภาษีเงินได้ แล้วนำจำนวนภาษีที่ได้เสียไว้ตามแบบ ภ.ง.ด.93 มาหักจากภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาที่คำนวณได้ในแต่ละปีภาษี

    กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม 2.1 และ 2.2 แต่ต่อมาได้นำเงินกินเปล่ามายื่นแบบ ภ.ง.ด.93 โดยขอเฉลี่ยเงินกินเปล่า ตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและชำระภาษีเงินได้จากเงินได้ที่เฉลี่ยเป็นรายปีตามจำนวนปีของอายุการเช่าเมื่อพ้นวันสิ้นปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ผู้มีเงินได้ยังคงสามารถขอเฉลี่ยเงินกินเปล่าตามส่วนแห่งจำนวนปีของอายุการเช่าและยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 ได้ แต่ต้องเสียเงินเพิ่มในอัตราร้อยละ 1.5 ต่อเดือนหรือเศษของเดือนของเงินภาษีที่ต้องชำระ โดยให้คำนวณเงินเพิ่มเป็นรายปีภาษีตั้งแต่เดือนมกราคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่าเป็นต้นไป อย่างไรก็ดี หากเป็นการยื่นแบบ ภ.ง.ด.93 ภายในเดือนมีนาคมของปีถัดจากปีที่ได้รับเงินกินเปล่า ผู้มีเงินได้สามารถยื่นคำร้องต่ออธิบดีกรมสรรพากรเพื่อขอขยายกำหนดเวลาการยื่นรายการได้ ทั้งนี้ ตามประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 ประกอบกับข้อ 3 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558ฯ ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558

    2.3 กรณีผู้มีเงินได้มิได้ดำเนินการตาม 2.1 และ 2.2 ให้เจ้าพนักงานประเมินดำเนินการประเมินเรียกเก็บภาษีเงินได้ก่อนถึงกำหนดเวลาการยื่นรายการเป็นรายปีภาษีพร้อมเงินเพิ่มตามกฎหมายตามมาตรา 60 ทวิ และมาตรา 27 แห่งประมวลรัษฎากร ทั้งนี้ ตามประกาศกระทรวงการคลังฯ ลงวันที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2528 ประกอบกับข้อ 3 และข้อ 6 ของคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558ฯ ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558   

เลขตู้   : 81/40604

3. บทสรุป

โดยทั่วไปการรับรู้เงินได้พึงประเมินทั้งหลาย ให้ใช้ “เกณฑ์เงินสด” (Cash Basis) แต่สำหรับเงินได้ที่เป็นเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์ หรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกัน ที่มีเงินได้หรือ ได้รับประโยชน์อย่างอื่นเนื่องจากการให้เช่าอสังหาริมทรัพย์ โดยยอมให้ผู้เช่าได้เช่าอสังหาริมทรัพย์นั้น เป็นระยะเวลานาน กระทรวงการคลังพิจารณาเห็นว่า ถ้าผู้ให้เช่าจะต้องรับภาระการเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาจากจำนวนเงินได้ดังกล่าวนั้นทั้งหมดในปีเดียวกับที่ได้รับเงินหรือประโยชน์ดังกล่าวแล้ว ก็ย่อมจะเป็นภาระหนักแก่ผู้ให้เช่ามิใช่น้อย ดังนั้นเพื่อเป็นการบรรเทาภาระภาษีของผู้เสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดา และเพื่อเปิดโอกาสให้ผู้มีเงินได้ซึ่งมีหน้าที่ต้องเสียภาษีเงินได้บุคคลธรรมดาดังกล่าวเสียภาษีโดยถูกต้องตามกฎหมาย กระทรวงการคลังจึงอาศัยอำนาจในการบริหารการจัดเก็บภาษีอากรตามประมวลรัษฎากร ประกอบกับเจตนารมณ์ในการตราบทบัญญัติแห่งประมวลรัษฎากร ออกประกาศกระทรวงการคลัง ฯ ลงวันที่ 8 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 โดยได้ปรับปรุงต่อเนื่องกันมาเป็นฉบับที่ 3 นับแต่ปี พ.ศ. 2499 ต่อด้วยฉบับปี พ.ศ. 2528 และฉบับล่าสุดดังกล่าว ซึ่งนับว่าเป็นคุณต่อผู้มีเงินได้ที่เป็นเงินกินเปล่า เงินแป๊ะเจี๊ยะ เงินค่าปลูกสร้าง เงินค่าซ่อมแซม หรือค่าแห่งอาคารหรือโรงเรือนที่ได้รับกรรมสิทธิ์ หรือเงินได้อื่นในลักษณะทำนองเดียวกันเป็นอย่างยิ่ง และเพื่อให้สอดรับกับแนวทางการจัดเก็บภาษีอากรดังกล่าว กรมสรรพากรได้วางแนวทางปฏิบัติตามคำสั่งกรมสรรพากรที่ ป. 151/2558 ฯ ลงวันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2558 ก่อให้เกิดความชัดเจนในการเสียภาษีเงินได้ในกรณีนี้เป็นอย่างยิ่ง